حوراء

مشهور است که امام حسین میهمان  را گرامی می داشت و هر کس از وی چیزی میخواست در اختیارش می گذاشت، صله رحم می کرد و نیازمندان را در می یافت و خواهش درخواست کننده را بر می آورد، و برهنه را می پوشاند و گرسنه را سیر می کرد و زیان دیدگان را جبران زیان می کرد و یتیمان را نوازش می کرد و به درد نیازمندان می رسید. و هر پولی که به دستش می رسید میان مردم (نیازمندان) پخش می کرد.

 راویان ماجرایی را که برای او و برادرش امام حسن و عبذالله بن جعفر در رابطه با پیرزنی که وقتی آن ها در میاند راه خود به مکه بودند برای آن ها گوسفندی را میکشد و آنچه که آن ها در برخورد بعدی با او در مدینه در حالی که در بدترین شرایط زندگی و فقر و درماندگی بود، می کنند روایط کرده اند امام حسن(ع) هزار گوسفند و هزار دینار پول به او داد و امام حسین و عبدلله بن جعفر نیز همین چیز ها را به او دادند و پیر زن به سه هزار رأس گوسفند و سه هزار دینار پول به اتفاق شوهرش به دینار خود بازگشت.